Dag 04 – Vandaag is Der Kaiser zoek.
woensdag 8 augustus 2007
Was gisteren De Graaf niet te vinden, vandaag is Der Kaiser van de aardbodem verdwenen. Een dagje vrijaf. Een dicht wolkendek neemt zijn plaats in en huilt zo af en toe. Het regent en zal vandaag niet veel anders worden. Niet alleen daarom kost het vanochtend wat meer moeite om uit het bed te komen. Want nog even terug naar gisteravond. Voordat ik met Die Junge Frau Hauser in gesprek raakte had ik eerst nog een hele conversatie achter de rug met een mevrouw van ca 70 à 75, die door haar zoon een week naar Stanglwirt was gestuurd.(Het tafeltje naast mij). Ze kwam uit Bad Tolz en was zelf gereden. Geen probleem, want dat deed ze graag, alleen niet meer zo snel als vroeger. Met name met haar gesproken over de stad München (waar ze in 1955/56 haar Ausbildung gemacht hat), maar nog meer over de status aparte van Beieren in Duitsland. Geen CDU, maar CSU benadrukte ze en het woord Freistaat viel meerdere malen, met de nadruk op het woord Frei.
Daarna moest ik toch wel verplicht naar de bar. Ik moest ten slotte de WebLog van die dag complementeren met het menu van de dag en daar heb ik mijn draadloze toegang tot het Internet. Daar raakte ik in gesprek met een man, die een bedrijf had dat nieuwe auto’s verfraaide en tunede. Samen met zijn broer, maar hij ging over de financiën en zat met zijn laptop even naar zijn bankstanden te kijken. Zijn vrouw kwam er ook bij en ze vertelde, dat ze graag nog enkele dagen bij hadden willen boeken, maar dat het hotel echt helemaal vol zit en de verlenging niet mogelijk was. In de bar werd de 0,625 ltr wijn nog eens aangevuld met 2 marillen schnaps, koffie, water en jus d’orange. Op zo’n manier slaap je goed in, maar midden in de nacht wordt je wakker van de energie die je lever aan het verbruiken is om al die alcohol naar minder schadelijke stoffen om te zetten. Nogmaals de bevestiging dat alcohol niet helpt tegen slapeloosheid en dat het meer kapot maakt dan je lief is. Ik ben benieuwd of ik mij vanavond wat beter ga gedragen.
Maar ik zit in een bio hotel, dus alles zal wel goed komen. Ik begin vanochtend maar weer eens met een lekker ontbijt, dat elke keer weer wat uitgebreider wordt. Zo kan ik het misschien een beetje uithouden (met wat kleine versnaperingen) tot het avondeten en hoef ik niet twee keer warm te eten. Ten slotte wordt mijn fruitmand op de kamer ook netjes op niveau gehouden. Daarna stop ik 3 polo shirts in een daarvoor speciaal bestemde zak en lever deze in bij de receptie. Vrijdag komen zij weer retour, gewassen en gestreken.
In verband met de regen wordt de gehele golfles overdekt afgewerkt. Ik sta weer 2 uur lang te meppen, maar er wordt ook veel gepitched en speciale oefeningen afgewerkt. Alles ook goed voor mijn korte werk. Alleen we staan wel alleen vanaf het matje af te slaan. Maar deze oude pro zit vol levenswijsheden en handige tips. De les van vandaag was dan ook meer dan nuttig moet ik zeggen. De mannelijke spijkerbroek wil alleen maar hard en ver slaan (en dat gaat hem nog redelijk lukken ook) maar ze gaan wel alle kanten op. De vrouwelijke spijkerbroek begint al langzaam wat minder enthousiast te worden en staat meer toe te kijken, dan actief mee te doen. Het zweet breekt weer aan alle kanten door de polo heen en kwalificeert zich deze Marco Polo daarmee ook voor de Wäscherei van Stanglwirt.
Terug in het hotel eerst maar even bijkomen. Cola drinken en een krentenbol. Ik merk, dat ik meer ontbeten heb dan voorgaande dagen. Na wat mails en een macro fototje van een slak, roepen de nieuwe schoenen mij weer toe en verwijten mij, dat zij dinsdag niet in actie zijn mogen komen. Het natte weer wordt niet als excuus aanvaard. Sterker nog, er wordt geheel geen excuus aanvaard en verwezen wordt naar de reactie van Bert op de WebLog van gisteren. Dus om 13:00 wordt de driekwart broek die ik vorig jaar van Ilse gekregen had, aangetrokken en daaronder de nieuwe bergschoenen en met alleen de Casio Exilium in de hand maak ik een 2 uur durende fikse wandeling. Via Prama naar Schwendt. Dit zijn buurten van Going. Een soort Zuidwijk, Charlois en Vreewijk, als u begrijpt wat ik bedoel. Met name dat Schwendt 
is echt zo’n kleine gemeenschap waar Derrick de eventuele moord maar moeilijk zou kunnen oplossen, omdat niemand zal praten en zeker niet met mensen van buiten de eigen gemeenschap. Er gaan zelfs geruchten, dat die mensen hun eigen kaas en boter maken! Ze rijden nog net niet in huifkarren rond en de lengte van de baarden valt ook wel mee. Ik versnel mijn pas nog meer om in ieder geval verder geen argwaan te wekken. Af en toe regent het zachtjes en af en toe is het droog. Maar het shirt wordt weer nat en zeker niet van dat enkele drupje regen. Nee, hier wordt dat eerder vermelde goddelijke lichaam klaargestoomd om volgende week woensdag in het bijzijn van een of meer leden van de familie Hauser (al sinds het jaar 1609 familie eigenaar van de Stangwirt) naar hun alm te klimmen, daar de koeien te bekijken en uitgebreid te ontbijten. Maar ook Bert zal trots op mij zijn. En Frico zou die weddenschap nog wel eens kunnen gaan verliezen.
Thuis (hoor mij nou) aangekomen lijkt het mij de hoogste tijd om nog even de opening van de Dow Jones en Nasdaq af te wachten, maar dan toch maar weer even in die jacuzzi te stappen. Die spieren moeten de nodige verzorging ondergaan natuurlijk. Ik zoek weer een leuk flese uit. In mijn riante badkamer lijkt het wel of er twee dames hun beauty case hebben uitgepakt. Dus keuze volop en ook dit wordt steeds weer bijgevuld. Ik denk dat er al weer genoeg calorieën verbruikt zijn om vanavond weer helemaal los te gaan. En in de bar is er vanaf 21:30 zelfs live muziek. Waarschijnlijk wel weer nach Feiner Tiroler Art, maar dat mag de pret niet drukken. Het bad loopt snel vol en met een druk op de knop wordt je volledig gemasseerd. En zo blijft er ook een beetje sop op het water (grin). Na uitschakelijking bubbelen sommige gaatjes nog even na. De benen kunnen het lichaam vanavond wel weer voortbewegen en er mag nog wat aankomen ook. Ik ben benieuwd wat de keuken voor vanavond in petto heeft. Update over avondbelevenissen (voor zover ik deze kan en wil delen) pas morgen omdat ik natuurlijk naar dat concert moet vanavond.
woensdag 8 augustus 2007
Was gisteren De Graaf niet te vinden, vandaag is Der Kaiser van de aardbodem verdwenen. Een dagje vrijaf. Een dicht wolkendek neemt zijn plaats in en huilt zo af en toe. Het regent en zal vandaag niet veel anders worden. Niet alleen daarom kost het vanochtend wat meer moeite om uit het bed te komen. Want nog even terug naar gisteravond. Voordat ik met Die Junge Frau Hauser in gesprek raakte had ik eerst nog een hele conversatie achter de rug met een mevrouw van ca 70 à 75, die door haar zoon een week naar Stanglwirt was gestuurd.(Het tafeltje naast mij). Ze kwam uit Bad Tolz en was zelf gereden. Geen probleem, want dat deed ze graag, alleen niet meer zo snel als vroeger. Met name met haar gesproken over de stad München (waar ze in 1955/56 haar Ausbildung gemacht hat), maar nog meer over de status aparte van Beieren in Duitsland. Geen CDU, maar CSU benadrukte ze en het woord Freistaat viel meerdere malen, met de nadruk op het woord Frei.
Daarna moest ik toch wel verplicht naar de bar. Ik moest ten slotte de WebLog van die dag complementeren met het menu van de dag en daar heb ik mijn draadloze toegang tot het Internet. Daar raakte ik in gesprek met een man, die een bedrijf had dat nieuwe auto’s verfraaide en tunede. Samen met zijn broer, maar hij ging over de financiën en zat met zijn laptop even naar zijn bankstanden te kijken. Zijn vrouw kwam er ook bij en ze vertelde, dat ze graag nog enkele dagen bij hadden willen boeken, maar dat het hotel echt helemaal vol zit en de verlenging niet mogelijk was. In de bar werd de 0,625 ltr wijn nog eens aangevuld met 2 marillen schnaps, koffie, water en jus d’orange. Op zo’n manier slaap je goed in, maar midden in de nacht wordt je wakker van de energie die je lever aan het verbruiken is om al die alcohol naar minder schadelijke stoffen om te zetten. Nogmaals de bevestiging dat alcohol niet helpt tegen slapeloosheid en dat het meer kapot maakt dan je lief is. Ik ben benieuwd of ik mij vanavond wat beter ga gedragen.
Maar ik zit in een bio hotel, dus alles zal wel goed komen. Ik begin vanochtend maar weer eens met een lekker ontbijt, dat elke keer weer wat uitgebreider wordt. Zo kan ik het misschien een beetje uithouden (met wat kleine versnaperingen) tot het avondeten en hoef ik niet twee keer warm te eten. Ten slotte wordt mijn fruitmand op de kamer ook netjes op niveau gehouden. Daarna stop ik 3 polo shirts in een daarvoor speciaal bestemde zak en lever deze in bij de receptie. Vrijdag komen zij weer retour, gewassen en gestreken.
In verband met de regen wordt de gehele golfles overdekt afgewerkt. Ik sta weer 2 uur lang te meppen, maar er wordt ook veel gepitched en speciale oefeningen afgewerkt. Alles ook goed voor mijn korte werk. Alleen we staan wel alleen vanaf het matje af te slaan. Maar deze oude pro zit vol levenswijsheden en handige tips. De les van vandaag was dan ook meer dan nuttig moet ik zeggen. De mannelijke spijkerbroek wil alleen maar hard en ver slaan (en dat gaat hem nog redelijk lukken ook) maar ze gaan wel alle kanten op. De vrouwelijke spijkerbroek begint al langzaam wat minder enthousiast te worden en staat meer toe te kijken, dan actief mee te doen. Het zweet breekt weer aan alle kanten door de polo heen en kwalificeert zich deze Marco Polo daarmee ook voor de Wäscherei van Stanglwirt.
Terug in het hotel eerst maar even bijkomen. Cola drinken en een krentenbol. Ik merk, dat ik meer ontbeten heb dan voorgaande dagen. Na wat mails en een macro fototje van een slak, roepen de nieuwe schoenen mij weer toe en verwijten mij, dat zij dinsdag niet in actie zijn mogen komen. Het natte weer wordt niet als excuus aanvaard. Sterker nog, er wordt geheel geen excuus aanvaard en verwezen wordt naar de reactie van Bert op de WebLog van gisteren. Dus om 13:00 wordt de driekwart broek die ik vorig jaar van Ilse gekregen had, aangetrokken en daaronder de nieuwe bergschoenen en met alleen de Casio Exilium in de hand maak ik een 2 uur durende fikse wandeling. Via Prama naar Schwendt. Dit zijn buurten van Going. Een soort Zuidwijk, Charlois en Vreewijk, als u begrijpt wat ik bedoel. Met name dat Schwendt 
is echt zo’n kleine gemeenschap waar Derrick de eventuele moord maar moeilijk zou kunnen oplossen, omdat niemand zal praten en zeker niet met mensen van buiten de eigen gemeenschap. Er gaan zelfs geruchten, dat die mensen hun eigen kaas en boter maken! Ze rijden nog net niet in huifkarren rond en de lengte van de baarden valt ook wel mee. Ik versnel mijn pas nog meer om in ieder geval verder geen argwaan te wekken. Af en toe regent het zachtjes en af en toe is het droog. Maar het shirt wordt weer nat en zeker niet van dat enkele drupje regen. Nee, hier wordt dat eerder vermelde goddelijke lichaam klaargestoomd om volgende week woensdag in het bijzijn van een of meer leden van de familie Hauser (al sinds het jaar 1609 familie eigenaar van de Stangwirt) naar hun alm te klimmen, daar de koeien te bekijken en uitgebreid te ontbijten. Maar ook Bert zal trots op mij zijn. En Frico zou die weddenschap nog wel eens kunnen gaan verliezen.Thuis (hoor mij nou) aangekomen lijkt het mij de hoogste tijd om nog even de opening van de Dow Jones en Nasdaq af te wachten, maar dan toch maar weer even in die jacuzzi te stappen. Die spieren moeten de nodige verzorging ondergaan natuurlijk. Ik zoek weer een leuk flese uit. In mijn riante badkamer lijkt het wel of er twee dames hun beauty case hebben uitgepakt. Dus keuze volop en ook dit wordt steeds weer bijgevuld. Ik denk dat er al weer genoeg calorieën verbruikt zijn om vanavond weer helemaal los te gaan. En in de bar is er vanaf 21:30 zelfs live muziek. Waarschijnlijk wel weer nach Feiner Tiroler Art, maar dat mag de pret niet drukken. Het bad loopt snel vol en met een druk op de knop wordt je volledig gemasseerd. En zo blijft er ook een beetje sop op het water (grin). Na uitschakelijking bubbelen sommige gaatjes nog even na. De benen kunnen het lichaam vanavond wel weer voortbewegen en er mag nog wat aankomen ook. Ik ben benieuwd wat de keuken voor vanavond in petto heeft. Update over avondbelevenissen (voor zover ik deze kan en wil delen) pas morgen omdat ik natuurlijk naar dat concert moet vanavond.
Take care, Peter.
Muziektip voor vandaag : Nancy Sinatra - These Boots are made for Walking
1 opmerking:
These boots are made for walking. Wat een mooi eerbetoon aan de maandag overleden Lee Hazlewood - of gaat het werkelijk belangrijke nieuws daar im Tiroler Holzhackerbubenstutereien aan je voorbij?
Pas op voor oude Duitse weduwen, overigens. Voor je het weet hebben ze ooit meegespeeld in een plaatselijke productie.
Geniet er verder van (want het klinkt erg goed allemaal!)
Groet,
Bert
Een reactie posten