Dag 03 - Waar is De Graaf?

Dag 03 – Waar is De Graaf?
Dinsdag 7 augustus

Het hotel schijnt hier helemaal vol te zitten. 360 mensen. Nou de restaurants zitten 's avonds wel vol, dus het zal wel. Het blijft een prachtig hotel met de meest mooie snufjes. Neem nu bijvoorbeeld de huissafe. Normaal moet je hier een nummer bedenken, maar deze werkt helemaal leuk. Je haalt je eigen credit card er door en de boel gaat op slot. Diezelfde credit card maakt de boel ook weer open. Tja en zonder credit card kom je hier sowieso niet binnen, dus het is al uitgesloten dat het mensen niet gaat lukken.

Dan het afrekenen van versnaperingen. Natuurlijk gaat dat op de totale rekening, maar elke keer mag je een mooi computerbonnetje aftekenen met de mogelijkheid hier weer een fooi op te vermelden. Gisteren voor het eten twee prosecco. Dus 9 euro en inclusief fooi 10 euro. De avond daarvoor lekker dus 20 euro in mijn zak gestoken. In het kader van hoe reken ik mijzelf rijk.

Maar het mooiste is natuurlijk nog het Internet. Ik heb een formulier getekend, waarop ik verklaar dat de kosten voor Internet op mijn rekening komen. Maar als je nu aan mij vraagt wat de tarieven zijn: ik weet het bij God niet. Wordt een complete verrassing aan het einde van mijn verblijf. Ach, er moet wat te raden overblijven .

En vandaag dan de eerste golfles. De eerste van een reeks van vijf. Gisteren nog gevraagd aan de receptie of ik nog iets gemist had en of ik misschien nog iets moest ontvangen. Nee hoor, gewoon naar de golfschool direct naast het hotel en daar ziet u verder. Enfin, ik om tien voor tien de parkeergarage in en de spullen uit de auto, golfschoenen aan en op weg naar mijn eerste les. Bij aankomst zag ik al drie professionals, waarvan een duidelijk een oudere was. Ik dacht, dat moet De Graaf zijn! Echter niets bleek minder waar. Het was Fritz (waar heb ik die naam eerder gehoord, maar toen (ook) hele goede ervaringen) en die is mijn leraar voor de komende 5 dagen. Echter ik ben niet alleen, maar deel zijn aandacht met een jong echtpaar, waarvan de vrouw nog nooit een club heeft vastgehouden en hij wel eens een keer een clinic had gevolgd. Het was duidelijk dat de kledingvoorschriften hen nog niet bereikt hadden, en zeer waarschijnlijk ook nooit zullen bereiken. Enfin samen met de Pro en de twee spijkerbroeken maar eerst wat gaan chippen. We gaan eerst maar eens leren hoe we de club gaan beetpakken. Peter verveelt zich, maar is wel gelijk de beste van het hele spul, dus dat compenseert een beetje. Fritz geeft in ieder geval veel andere aanwijzingen aan mij dan aan de spijkerbroeken en vraagt zelfs of ik al een officiële handicap bezit. Dus het zal waarschijnlijk allemaal toch wel goed komen. Na chippen komt putten en dan ten slotte nog ca 45 minuten het langere werk. De rest krijgt al kramp in de handen en glimlachend sla ik de ene na de andere bal netjes rechtdoor en wissel af en toe van club. Voor de rest een stuk moeilijker, omdat die gewoon een ijzer 8 en een putter ’s ochtends in hun handen gedrukt hebben gekregen. Fritz leert mij wel wat meer mijn bovenlichaam te gebruiken en op die manier mijn swing te verlengen en de bal verder te laten gaan. Een verhaal over bloedsuikerspiegels verklaart in ieder geval waarom het af en toe in de baan ook helemaal niet gaat. Het shirt is aan het einde van de 2-uurs sessie goed nat, dus de calorieën zijn weer verbruikt.

Terug in het hotel eerst andere kleren aan. Even zitten en bijkomen en een hoofdstukje in The Broker van John Grisham. De engelse versie van dit boek is al een eind op weg en nadert zijn ontknoping. De maag begint echter te knorren en ik vind dat ik vandaag wel een extra warme maaltijd heb verdiend. Ik neem de auto naar Dorfwirt. Een gelegenheid in town, die ik al haast 20 jaar ken. In de loop van de jaren is er niets veranderd. De tafeltjes met de geel gekleurde tafellakentjes op het terras zijn ook nog steeds hetzelfde. Maar bovenal is de kelner Peter ook nog steeds van de partij. Hij herkent mij meteen. Is wel verwonderd, dat ik alleen ben. Maar ik weet het onderwerp gelijk te wijzigen met de vraag, waarom hij het hele spul nu nog niet gekocht heeft, waarop hij resoluut antwoord: Ich kauf mir keine Arbeit. Ik poneer met de stelling, dat dan andere juist die Arbeit kunnen uitvoeren, maar daar vindt hij van dat hij dan wel de beste moet zijn met alles en dat is hij niet. Heerlijk, een tevreden man, die zichzelf kent. Het eten is goed en niet duur. Een lekkere kalfschnitzel met patat en salade.

Het mooie weer is aan het draaien richting lelijk. Er komen steeds meer wolken en boven de Wilde Kaiser en ze worden steeds donkerder. Soms is zelfs een licht geroffel waarneembaar. Genoeg excuses om mijn boek vanmiddag uit te gaan lezen. Mijn beweging voor vandaag is toch ook weer binnen dacht ik zo. De koersen van Apple en Google doen het ook weer goed na de verschrikkelijke inzinking van afgelopen vrijdag, dus het is weer een mooie dag. Lekker op mijn terras lekker lezen en af en toe de PC even op de schoot.

Misschien straks toch maar een cola light als aperitief, anders kom ik nooit aan de schnaps na het eten. Boek 1 is in ieder geval uit en als intermezzo maar eerst kaarten schrijven en wat tijdschriften tot mij nemen. Wat een heerlijke vakantie! Hier nog even mijn terrasje:

Maar misschien dubbel of niet: waar is De Graaf?

Een kleine impressie van het avondeten, dat trouwens elke dag met live muziek wordt opgeluisterd. Natuurlijk met lokale grootheden en lokale muziek. Harp, citeren gitaar doen vrolijk mee.

En wat denken we van:

Wachterrine mit Cumberlandsauce
Geflugelconsomme mit Shinkenshoberl
Birnen-Lavendel-Couscous mit Garnelen und Kerbelsauce
maishendlbrust mit Brioche gefullt auf Sellerie-Erbsencreme und Calvadosclace
Bananen-Nuss-Souffle mit Schokoladensauce und Vanilleeis

Ook weer gezellig met junge Frau Hauser geplaudert, die morgen vroeg om 08:00 met een groep naar de Alm vertrekt om daar te ontbijten. In verband met mijn golfcursus kan ik helaas niet mee, maar het is elke woensdag, dus volgende week ben ik er wel bij, maar dan moet ik het doen met haar moeder. Ik kom zo wel steeds dichter bij mijn opdracht, oftewel met Herr Balthasar Hauser op de foto te gaan. Balthasar Hauser heeft trouwens in de klas gezeten met Balthasar Foidl (voor sommige bekend van Schredererhaus) en zij zijn samen twee van drie Balthasars die es im Going gibt. Enfin Junge Frau Hauser heeft mij weer helemaal bij gepraat (haar voornaam ben ik weer vergeten trouwens, maar dat zal wel aan de viertel Gruner Veltliner en het drei achtel BlauFrankische gelegen hebben).

Gute nacht Freunde. Ich habe schone Traume.....

Musiktip fur heute: American Gypsy - I'm OK You're OK.